Επιτέλους άνοιξη.

Είμαι η ευτυχισμένη μαμά ενός μικρού αγοριού και εκ φύσεως αισιόδοξο άτομο.
Αφού μπήκε και η άνοιξη για τα καλά, μυρισε ο τόπος πευκο, άλλαξε και η γενική μου διάθεση. Βέβαια είχα κάτι αναταράξεις τελευταία, κάποιος θα μπορούσε να τις συνδέσει με τη σημερινή σούπερ πανσέληνο, αλλά δεν πτοουμαι. Είμαι σίγουρη ότι θα ανακαμψουμε. Είμαι σίγουρη ότι ο κόσμος έχει καλά που συμβαίνουν. Υπάρχει ένα τρένο που κινείται και περιμένει επιβάτες ν ανέβουν.
Είμαι σίγουρη επίσης, ότι κάνω ότι μπορώ κ εγώ να το προλάβω. Και προσπαθώ. Κάθε μέρα γίνεται μια μάχη, μικρή, ή μεγάλη και πάντα με απώλειες, αλλά και νίκες! Και χαρές! Θεέ μου τι χαρές...
Συστηνω ανεπιφύλακτα την τεκνοποιηση. Είναι η απόλυτη πράξη δημιουργίας.